Η ιστορία του δικτύου IMPEL χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η ολλανδική προεδρία της ΕΕ ανέθεσε το 1991 μια μελέτη των περιβαλλοντικών οργανισμών της ΕΕ με φόντο την ανησυχία ότι η αύξηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας δεν συνοδεύτηκε από βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος. Μία από τις κύριες συστάσεις ήταν ότι θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα δίκτυο περιβαλλοντικής επιβολής εντός των κρατών μελών. Το αποτέλεσμα ήταν ο σχηματισμός του Δικτύου των Υπηρεσιών Επιβολής του Περιβάλλοντος της ΕΚ, η πρώτη συνεδρίαση του οποίου πραγματοποιήθηκε στο Τσέστερ του Ηνωμένου Βασιλείου υπό τη βρετανική προεδρία το 1992 &ndash- εξ ου και το δίκτυο του Τσέστερ.
Τότε δημιουργήθηκε η βασική δομή του δικτύου IMPEL που γνωρίζουμε σήμερα. Θα γίνονταν συνεδριάσεις ολομέλειας κάθε έξι μήνες υπό την προεδρία της εκάστοτε προεδρίας. Ορίστηκαν εθνικοί συντονιστές που θα βοηθούσαν στην οργάνωση και θα αποτελούσαν σημείο επαφής στα επιμέρους κράτη μέλη. Δημιουργήθηκαν τέσσερις ομάδες εργασίας για να εξετάσουν τις τεχνικές πτυχές της αδειοδότησης, τις διαδικαστικές και νομικές πτυχές της αδειοδότησης, την παρακολούθηση και επιθεώρηση της συμμόρφωσης και τη διαχείριση της διαδικασίας επιβολής.
Το 5ο πρόγραμμα περιβαλλοντικής δράσης αναγνώρισε τη σημασία ενός δικτύου εφαρμογής και επιβολής, στο οποίο συμμετείχε και η Επιτροπή. Επικράτησε η κοινή λογική και αντί να δημιουργηθεί ένα ξεχωριστό δίκτυο συμφωνήθηκε ότι το δίκτυο του Τσέστερ θα μπορούσε εύκολα να αναλάβει αυτό το ρόλο. Η συμμετοχή της Επιτροπής στο δίκτυο ως συμπρόεδρος άρχισε το 1994 και στην ανακοίνωσή της το 1996 προτάθηκε η υποβολή προτάσεων για τη χρήση του IMPEL για τη συνεργασία και την ανάπτυξη ικανοτήτων και ιδίως για τον καθορισμό ελάχιστων κριτηρίων για τις επιθεωρήσεις. Περαιτέρω ενθάρρυνση προήλθε από ένα ψήφισμα που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Περιβάλλοντος τον Ιούνιο του 1997, το οποίο πρότεινε ότι το IMPEL θα μπορούσε να αναπτυχθεί περαιτέρω, μεταξύ άλλων ζητώντας του να εξετάσει κατά πόσον θα πρέπει να διευρύνει το πεδίο της εντολής του και την εστίαση των σημερινών εργασιών του.
Στη συνεδρίαση της ολομέλειάς του τον Δεκέμβριο του 1997 το IMPEL συμφώνησε σε μια νέα δομή και ένα ευρύτερο πεδίο εφαρμογής, όπως προτάθηκε από το ψήφισμα του Συμβουλίου Περιβάλλοντος. Οι τέσσερις οµάδες εργασίας, µαζί µε την υποοµάδα για τη διασυνοριακή µεταφορά αποβλήτων, αντικαταστάθηκαν από οµάδες έργου µε προσανατολισµό στο έργο, µε τον τρόπο που λειτουργεί σήµερα το IMPEL. Το έργο των ομάδων έργου θα ανατίθεται και θα εποπτεύεται από δύο μόνιμες επιτροπές και θα διαλύεται μετά την ολοκλήρωση των καθηκόντων τους. Η Επιτροπή συμφώνησε να μοιραστεί το κόστος του προγράμματος εργασίας και να φιλοξενήσει τη γραμματεία του IMPEL.
Οι μόνιμες επιτροπές διαδραμάτισαν χρήσιμο ρόλο, αλλά για να ελαχιστοποιηθεί η γραφειοκρατία στο IMPEL συμφωνήθηκε ότι οι μόνιμες επιτροπές θα έπρεπε να διαλυθούν: αυτό συνέβη το 1999. Οι συνεδριάσεις της Ολομέλειας έπρεπε επομένως να εξετάζουν τις τελικές εκθέσεις για τα έργα και την πρόοδο των έργων, καθώς και να αναπτύσσουν ιδέες για νέα έργα. Τελικά, αυτό αποδείχθηκε πολύ επαχθές για την Ολομέλεια και το έργο αυτό μεταφέρθηκε σταδιακά στις Ομάδες, από τις οποίες υπάρχουν τώρα τρεις &ndash- για τη βελτίωση της αδειοδότησης, της επιθεώρησης και της επιβολής, της διασυνοριακής μεταφοράς αποβλήτων και της καλύτερης ρύθμισης (πρακτικότητα και δυνατότητα επιβολής).
Ο ρόλος των Ομάδων αναπτύχθηκε με την πάροδο του χρόνου, μειώνοντας την ανάγκη για λεπτομερή συζήτηση στις συνεδριάσεις της ολομέλειας. Παίζουν ρόλο στην ποιοτική εξέταση των έργων και στην λεπτομερή εξέταση των εκθέσεων. Το Cluster για τη βελτίωση της νομοθεσίας ήταν το πιο πρόσφατο που σχηματίστηκε. Συστάθηκε κατά τη συνεδρίαση της ολομέλειας του Άμστερνταμ το 2004, μετά από ένα εργαστήριο για την εξέταση των συμπερασμάτων της έκθεσης IMPEL για τη βελτίωση της νομοθεσίας.
Η IMPEL συνεχίζει να αναπτύσσεται καθώς προχωρά προς την επόμενη φάση της. Η γραμματεία εξακολουθεί να φιλοξενείται από την Επιτροπή, αλλά αυτό θα σταματήσει τον Δεκέμβριο του 2008. Σε κάθε περίπτωση, η γραμματεία θα πρέπει να μετακομίσει από την Επιτροπή μέχρι εκείνη την ημερομηνία, διότι μέχρι τότε η IMPEL θα πρέπει να έχει αποκτήσει νομικό καθεστώς ως ένωση σύμφωνα με το βελγικό δίκαιο ως σωματείο. Αυτό θα θέσει το IMPEL σε καλύτερη θέση για να αναζητήσει χρηματοδότηση στο πλαίσιο του κανονισμού LIFE+ και άλλων πηγών.