WEEE Direktifinin Uygulanması

Proje tanımı ve amaçları

Elektrikli ve elektronik ekipman atıkları (AEEE) AB'de en hızlı büyüyen atık akışlarından biridir. 2005 yılında yaklaşık 9 milyon ton atık üretilmiştir ve 2020 yılına kadar bu rakamın 12 milyon tonun üzerine çıkması beklenmektedir. AEEE, kısmen tehlikeli de olan karmaşık bir malzeme ve bileşen karışımı içermektedir. Düzgün yönetilmeyen AEEE'ler önemli çevre ve sağlık sorunlarına neden olabilir. Ayrıca, elektronik üretimi kıt ve pahalı kaynakların kullanımını gerektirmektedir.

Bu sorunları ele almak üzere Avrupa Birliği tarafından iki mevzuat yürürlüğe konmuştur: Atık elektrikli ve elektronik ekipmanlara ilişkin Direktif (WEEE Direktifi) ve elektrikli ve elektronik ekipmanlarda belirli tehlikeli maddelerin kullanımının kısıtlanmasına ilişkin Direktif (RoHS Direktifi). İlk WEEE Direktifi (2002/96/EC sayılı Direktif) Şubat 2003'te yürürlüğe girmiştir. Direktif, tüketicilerin AEEE'lerini ücretsiz olarak iade ettikleri toplama programlarının oluşturulmasını sağlamıştır. Bu programlar, AEEE'lerin geri dönüşümünü ve/veya yeniden kullanımını arttırmayı amaçlamaktadır.
Aralık 2008'de Avrupa Komisyonu, hızla artan atık akışıyla mücadele etmek amacıyla Direktifin revize edilmesini önermiştir. Yeni WEEE Direktifi 2012/19/EU 13 Ağustos 2012 tarihinde yürürlüğe girmiş ve 14 Şubat 2014 tarihinde yürürlüğe girmiştir.

Proje amaçları

1. AEEE Direktifi Ek VI'nın daha yeknesak bir şekilde yorumlanması ve uygulanması için bir kılavuz oluşturarak, arıtma tesislerinin yetersiz olduğu ülkelere (Afrika ülkeleri) yasadışı AEEE sevkiyatlarının tespitini iyileştirmek.
2. Bromlu alev geciktiriciler (BFR) içeren atık plastiklerin işlenmesine ilişkin ulusal mevzuatta WEEE Direktifinin uygulanması konusunda bir masa başı çalışması yürütmek. Ayrıca, BFR içeren WEEE atık plastiklerinin izlenmesini iyileştirmek, bilgi alışverişi, çalışma yöntemleri ve vaka çalışmaları yoluyla bu alandaki uygulama faaliyetlerini teşvik etmek. Temel amaç, yeni plastik ürünler için PBDE'ler ve PBB'ler ile kirlenmiş atık plastiklerin kullanılması yoluyla yeni nesil tehlikeli atıkların oluşmasını önlemektir (POP Yönetmeliği ve ROHS gerekliliklerine bakınız)
3. Yaptırımların daha doğru bir raporlamaya nasıl fayda sağlayabileceği ve aynı zamanda AEEE'lerin daha fazla ve daha iyi toplanmasına ve geri dönüştürülmesine nasıl olumlu katkı sağlayabileceği ve AEEE'lerdeki tehlikeli maddelerle nasıl başa çıkılacağı konusundaki deneyimleri, en iyi uygulamaları ve olasılıkları ve imkansızlıkları paylaşmak.

Sonuçlar

• Tüm Üye Devletlerde yeterli düzeyde denetim ve WEEE Direktifi Ek VI'ya ilişkin tutarlı bir uygulama düzeyi için çalışmak
• Tüm Üye Devletlerde yeterli düzeyde denetim ve AEEE'deki tehlikeli maddelere (BFR) ilişkin tutarlı bir uygulama düzeyi için çalışmak
• Uygulama ve yaptırım zorlukları konusunda Komisyon'a geri bildirim sağlanması
• Daha tekdüze bir sınıflandırma sistemi