Obwieszczenie Komisji UE zauważa, że chociaż ELD opiera się na zasadzie "zanieczyszczający płaci", wszystkie cztery zasady, na których opiera się polityka środowiskowa UE, mają zastosowanie i są istotne dla zrozumienia i interpretacji pojęcia szkody wyrządzonej środowisku naturalnemu. Oprócz zasady "zanieczyszczający płaci" istnieją zasady, zgodnie z którymi należy podejmować działania zapobiegawcze, a szkody wyrządzone środowisku naturalnemu powinny być w pierwszej kolejności naprawiane u źródła, zasada ostrożności i zasada proporcjonalności. Zasady te powinny być brane pod uwagę przy rozważaniu przesłanek i dowodów szkód wyrządzonych środowisku naturalnemu (lub bezpośredniego zagrożenia wystąpieniem takich szkód) oraz ciężaru dowodu wymaganego do osiągnięcia progów takich szkód wyrządzonych środowisku naturalnemu (i bezpośredniego zagrożenia wystąpieniem takich szkód).
Zawiadomienie COM UE wprowadza szereg nowych terminów/zwrotów lub zapewnia jasność w odniesieniu do terminów niezdefiniowanych w ELD, w tym następujące:
1. Zdarzenia powodujące szkodę1 – zdarzenia, które powodują związek przyczynowy między działalnością zawodową a szkodą w środowisku. Zdarzenie to może odnosić się do zdarzenia lub emisji powstałej podczas nienormalnych lub normalnych operacji lub w wyniku incydentu lub wypadku.
2. Czynniki szkodliwe2 – czynniki, które powodują niekorzystne skutki (patrz poniżej w celu uzyskania dalszych informacji na temat niekorzystnych skutków). Mogą to być:
(i) addytywne, na przykład uwolnienie substancji toksycznej lub innego tego rodzaju zanieczyszczenia do środowiska, lub
(ii) odejmujące/ekstraktywne, takie jak pobór wody z rzeki lub jej spiętrzenie albo wycinka drzew, lub
(iii) destrukcyjne, takie jak umyślne zabijanie osobników gatunków chronionych.
3. Natychmiastowe zarządzanie czynnikami powodującymi szkodę3 – kroki, które podmioty gospodarcze są zobowiązane podjąć w przypadku wystąpienia szkody w środowisku w celu kontroli, powstrzymania, usunięcia lub zarządzania czynnikami powodującymi szkodę, aby ograniczyć lub zapobiec dalszym szkodom w środowisku.
4. Koncepcje odniesienia4 - dla wszystkich trzech kategorii zasobów naturalnych, definicja “szkody w środowisku” wykorzystuje koncepcję odniesienia w celu określenia, czy niekorzystne skutki są istotne. W przypadku gatunków chronionych i siedlisk przyrodniczych koncepcją odniesienia jest właściwy stan ochrony tych gatunków i siedlisk. W przypadku wód jest to stan ekologiczny, chemiczny lub ilościowy lub potencjał ekologiczny wód zgodnie z Ramową Dyrektywą Wodną oraz stan środowiska wód morskich zgodnie z Dyrektywą Ramową w sprawie Strategii Morskiej. W przypadku lądu jest to ryzyko dla zdrowia ludzkiego. Funkcją tych koncepcji referencyjnych jest zapewnienie parametrów i kryteriów, na podstawie których można zbadać znaczenie negatywnych skutków. Koncepcje te dostarczają elementów, w odniesieniu do których należy mierzyć negatywne skutki.
Zdarzenia uszkadzające i czynniki uszkadzające, które mogą powodować niekorzystne skutki dla każdego rodzaju szkody wyrządzonej środowisku naturalnemu, są zawarte w tabeli CIŚNIENIE niniejszego praktycznego przewodnika.
Pojęcia referencyjne dla każdego rodzaju szkody wyrządzonej środowisku naturalnemu znajdują się w tabelach WPŁYW i STAN niniejszego praktycznego przewodnika.
. 2 Punkt 18 Zawiadomienia Komisji UE.
3 Punkt 21 obwieszczenia Komisji UE.
4 Punkt 46 zawiadomienia Komisji UE.