Szkody wyrządzone środowisku naturalnemu zostały zdefiniowane w dyrektywie ELD jako szkody wyrządzone gatunkom chronionym i siedliskom przyrodniczym, szkody wyrządzone w wodzie i szkody wyrządzone na lądzie. Kluczowe dla tych definicji, a nieobecne w definicji szkody, jest pojęcie znaczenia. Środki natychmiastowego zarządzania czynnikami powodującymi szkody lub środki zaradcze są wymagane w dyrektywie ELD tylko wtedy, gdy niekorzystne skutki zostaną uznane za znaczące. Środki mające na celu zapobieganie szkodom w środowisku są wymagane tylko wtedy, gdy niekorzystne skutki stają się lub mogą stać się znaczące. Obwieszczenie Komisji UE wymienia kilka kwestii, które powinny być stosowane w celu zapewnienia wspólnego rozumienia oceny znaczenia, w tym okoliczności, w których powstaje potrzeba oceny znaczenia, cel oceny znaczenia, obowiązki prawne dotyczące przeprowadzania oceny, kontekst (konteksty), w których ocena ma być przeprowadzona, przedmiot oceny, przeprowadzenie oceny i określenie znaczenia1.
.
Zawiadomienie stwierdza, że “Znaczenie skutków niekoniecznie zależy od ich występowania na dużą skalę. Koncepcja tego, co jest “znaczące” jest związana z pojęciem wymiernych niekorzystnych zmian i upośledzeń zawartych w definicji “szkody”2.
.
Każdy rodzaj szkody w środowisku, gatunki chronione i siedliska przyrodnicze, wody i grunty, został omówiony w Obwieszczeniu pod względem zakresu przedmiotowego i geograficznego danego zasobu naturalnego lub usługi, pojęć referencyjnych dotyczących niekorzystnych skutków dla tego zasobu naturalnego lub usługi oraz oceny znaczenia.
Należy zauważyć, że upośledzenie usługi związanej z zasobami naturalnymi, przy braku znaczącego niekorzystnego wpływu na zasoby naturalne, nie stanowi szkody w środowisku w rozumieniu dyrektywy ELD3.
.
. 2 Punkt 78 obwieszczenia Komisji UE.
3 Punkt 146 zawiadomienia Komisji UE.