Ocena szkód środowiskowych może korzystać z oceny wybranych jakościowych i ilościowych wskaźników/parametrów (lub indeksów). Wskaźniki te mogą pochodzić z tych stosowanych do oceny oddziaływania na środowisko lub tych zawartych w międzynarodowych standardowych przewodnikach lub w przepisach technicznych UE i krajów w zakresie wpływu na gatunki chronione i siedliska przyrodnicze, wodę i grunty. Poniżej opisano nową metodologię dla szkód środowiskowych w ramach ELD, opartą na grupowaniu wskaźników wokół konkretnych celów oceny dostosowanych do modelu DPSIR (Driver, Pressure, Source, Impact, Response).
Ocena szkód w środowisku zgodnie z ELD opiera się na badaniu szkodliwego zdarzenia i obejmuje identyfikację i charakterystykę czynników szkodliwych, określenie związku przyczynowego między działalnością zawodową / szkodliwym zdarzeniem / czynnikami szkodliwymi a niekorzystnymi skutkami, a przede wszystkim ustalenie, czy niekorzystne skutki w odniesieniu do warunków wyjściowych chronionego zasobu naturalnego mogą być lub są znaczące zgodnie z wymogami ELD.
Określenie szkody w środowisku może opierać się na wybranych wskaźnikach opisujących, po pierwsze, niekorzystny wpływ na warunki bazowe zasobu naturalnego (warunek wstępny wystąpienia szkody w środowisku), a po drugie, charakterystykę szkodliwego zdarzenia i czynników powodujących szkodę.
Zaproponowano nowe podejście metodologiczne, zaadaptowane podejście DPSIR, które może ułatwić proste i znormalizowane określanie szkód w środowisku.
Model DPSIR został przyjęty przez Europejską Agencję Środowiska (EEA) jako ogólne odniesienie dla zintegrowanego podejścia w procesach raportowania o stanie środowiska, prowadzonych na dowolnym poziomie europejskim lub krajowym. Model proponuje ogólną strukturę referencyjną do reprezentowania zestawu elementów i relacji, które charakteryzują każdy temat środowiskowy, łącząc go z politykami z nim związanymi.
Struktura modelu DPSIR składa się z różnych komponentów połączonych ze sobą związkami przyczynowo-skutkowymi (patrz rys. 2):
• NAPĘD: działania, zarówno antropogeniczne, jak i naturalne, zdolne do określenia presji na środowisko;
• PRESJA: presje wywierane na środowisko przez determinanty;
• STAN: fizyczne, chemiczne i biologiczne właściwości zasobów środowiska;
• WPŁYW: negatywny wpływ na ekosystemy, zdrowie ludzi i zwierząt oraz gospodarkę;
• ODPOWIEDŹ: reakcje i działania rządowe wdrożone w celu przeciwdziałania presjom i wpływom środowiskowym.