Określenie skali szkód wyrządzonych różnorodności biologicznej chronionej na mocy dyrektywy ELD można przeprowadzić, biorąc pod uwagę stan ochrony gatunku i/lub siedliska na poziomie lokalnym (tj. na obszarze, na którym wystąpiło zdarzenie), na poziomie krajowym i biogeograficznym, na przykład na podstawie danych sprawozdawczych dyrektywy siedliskowej i ptasiej1 2 3, przy użyciu parametrów dostępnych do oceny stanu ochrony4.
Jeśli chodzi o obszar Natura 2000, ocena powinna uwzględniać standardowe formularze Wspólnoty Europejskiej dla obszarów Natura 20005 (obszary specjalnej ochrony (OSO), proponowane obszary mające znaczenie dla Wspólnoty (pSCI), obszary mające znaczenie dla Wspólnoty (SCI) i specjalne obszary ochrony (SAC)).
Jeśli nie chodzi o obszar Natura 2000, ocena powinna uwzględniać możliwe odchylenia od stanu wyjściowego parametrów, takich jak rzadkość / zagęszczenie gatunków, obszar objęty siedliskiem oraz odporność (zdolność do regeneracji) gatunków i siedlisk na obszarze, na który negatywnie wpływają szkodliwe czynniki występowania i szkód.
Należy odnieść się do tabel WPŁYW i STAN w celu określenia wskazówek i dowodów szkód dla różnorodności biologicznej. Poniższy rys. 14 przedstawia schemat podejmowania decyzji w celu określenia wskazówek dotyczących szkód w różnorodności biologicznej chronionej przez ELD:
.
