Kryteria sprawdzania przypadków ELD

Lista kontrolna do sprawdzania przypadków ELD jest podzielona na dwa etapy zwane KROKIEM 1 i KROKIEM 2. KROK 1 jest pierwszym, łatwiejszym i podstawowym etapem oceny spraw, podczas gdy KROK 2 jest bardziej zaawansowany. KROK 1 może być wykonany przez osoby niebędące ekspertami w dziedzinie ELD. Jest to faza przesiewowa przydatna do identyfikacji przypadków, które należy dalej przesłać do KROKU 2.
KROK 1 jest przydatny do identyfikacji spraw, które należy zgłosić właściwemu organowi w sprawie egzekwowania dyrektywy w sprawie odpowiedzialności za środowisko (ELD) w celu oceny szkód w środowisku (lub bezpośredniego zagrożenia szkodą) w ramach systemu ELD. W każdym razie, nawet jeśli KROK 2 jest skierowany do ekspertów ELD, może on zostać przeprowadzony przez osoby niebędące ekspertami w dziedzinie ELD, a zatem ewentualny przypadek ELD może zostać następnie przekazany właściwemu organowi w sprawie ELD. Tabela sprawdzająca KROK 1 ma na celu pomóc użytkownikowi niebędącemu ekspertem w dziedzinie ELD w zidentyfikowaniu przypadków, które powinny być rozpatrywane w ramach systemu ELD, a mianowicie, kiedy należy przekazać sprawę właściwemu organowi ELD. W związku z tym, jeśli sprawa nie zostanie zidentyfikowana jako możliwa sprawa ELD w KROKU 1, nie oznacza to, że nie może to być sprawa ELD, ponieważ KROK 1 ma na celu jedynie pomoc w zidentyfikowaniu możliwych spraw ELD, a nie odwrotnie, a mianowicie w zidentyfikowaniu możliwych spraw innych niż ELD. Tak więc, jeśli odpowiedź na pytanie brzmi NIE, nie oznacza to, że można mieć pewność, że sprawa nie jest sprawą ELD.


Uwaga: Przypadki wymienione na liście rozwijanej KROKU 1 są przykładami. Lista może zostać zintegrowana lub zmieniona przez użytkownika, zgodnie z jego potrzebami.

Zasada KROKU 1 opiera się na fakcie, że niekorzystne skutki dla środowiska powinny być widoczne/wykryte. W przypadku, gdy niekorzystne skutki nie są widoczne/wykryte, szkodliwe zdarzenie powinno być poważne, aby można było przejść do KROKU 2. Oznacza to, że w przypadku, gdy nie widać/nie wykryto żadnych niekorzystnych skutków dla zasobu naturalnego, oznacza to, że najprawdopodobniej szkodliwe zdarzenie nie było tak poważne, aby spowodować znaczący niekorzystny wpływ na zasób naturalny. Dlatego w tym przypadku, aby przejść do KROKU 2 screeningu, należy znaleźć się w obliczu poważnego zdarzenia powodującego szkodę, a w celu oceny dotkliwości zdarzenia powodującego szkodę1 należy ocenić przestrzenne (ilość, zasięg, mobilność, trend przestrzenny itp.) i czasowe (czas trwania, trend czasowy itp.), a także wewnętrzne (zagrożenie dla zasobów naturalnych itp.) cechy zdarzenia powodującego szkodę.
KROK 2 to bardziej zaawansowana faza przesiewowa, która obejmuje weryfikację możliwości zastosowania ELD2, identyfikację zasobów naturalnych chronionych przez ELD oraz weryfikację spójności między czynnikami powodującymi szkody a koncepcjami referencyjnymi.
Użytkownik może nie dysponować wszystkimi przydatnymi informacjami, aby przeanalizować przypadki za pomocą procesu przesiewowego KROK 2. W takim przypadku użytkownik może kontynuować ocenę przypadku, wypełniając tabele ISPD, ponieważ zawierają one oceny procesu przesiewowego KROK 2.

.

 

1 Terminy 'duża skala' i 'długotrwałe', które użytkownik znajduje na listach kontrolnych, oznaczają, że dotkliwość szkodliwego zdarzenia może zależeć, w niektórych przypadkach, od cech przestrzennych (ilość) lub czasowych (czas trwania). Ponieważ jednak terminy "duża skala" i "długotrwały" są nieokreślone, należy je oceniać indywidualnie. 2 Prawodawstwo krajowe w poszczególnych państwach członkowskich może zawierać dodatkowe i różne kryteria dotyczące możliwości zastosowania w czasie. Należy zatem odnieść się do prawodawstwa krajowego, oprócz samej dyrektywy ELD.
This site uses cookies from Google to deliver its services and to analyze traffic. Your IP address and user-agent are shared with Google along with performance and security metrics to ensure quality of service, generate usage statistics, and to detect and address abuse.