Richtlijnen en hulpmiddelen (7)

Een cruciaal element in de overgang naar de Circulaire Economie zijn de innovaties bij productie- en recyclingbedrijven die gericht zijn op efficiënt gebruik van hulpbronnen, het voorkomen van afval en het gebruik van productieresiduen of uit afval teruggewonnen materialen als secundaire grondstoffen. Een belangrijke voorwaarde om deze circulaire innovaties te laten werken is om beleid, wet- en regelgeving in de praktijk beter op elkaar af te stemmen. Deze leidraad is ontwikkeld om regelgevers, beleidsmakers, wetgevers en bedrijven te ondersteunen bij het mogelijk maken en uitvoeren van dergelijke innovaties en bij het aangaan van een aantal gemeenschappelijke uitdagingen.

Het verslag bevat de notulen van de MIW&IMPEL-conferentie, waar de “Guidance for regulators on enabling innovations for the circular economy (prevention and recycling of waste)” is gelanceerd.

In het licht van problematische afvalstromen wereldwijd, met name van elektronisch afval, autowrakken voertuigen en hun onderdelen van Europa naar Afrika, zijn deskundigen op het gebied van afvaltransport het tegenwoordig eens over de noodzaak om effectiever de bronnen van illegale afvalstromen aan te pakken en de “upstream” faciliteiten waar dergelijk afval wordt verzameld, opgeslagen en/of behandeld voorafgaand aan export. Het IMPEL-TFS “Waste Sites” project, dat begin 2011 van start ging, richt zich op een beter begrip van die afvalstromen en faciliteiten, op een uitwisseling van informatie en beste praktijken, en op de ontwikkeling van richtlijnen voor site identificatie, inspectie en follow-up om naleving te bevorderen.

De huidige handleiding voor afvalsites is gebaseerd op de ervaring van het projectteam, een analyse van bestaande begeleidingsdocumenten, vragenlijsten verstuurd naar IMPEL-lidstaten en de resultaten van een expert workshop in Frankfurt a.M. (Duitsland). Het geeft een inleiding in de economie van de illegale afvalhandel en de wettelijke context voor afval sites, en benadrukt het belang van proactieve maatregelen, zoals bewustmakings campagnes en de samenwerking met douaneautoriteiten, handelsverenigingen en scheepvaartmaatschappijen. Vervolgens worden richtlijnen gegeven voor de identificatie van problematische afvalsites en worden voorbeelden gegeven van succesvolle methoden die in sommige EU-landen worden gebruikt, zoals de afvalstroombenadering. Het centrale deel van de handleiding is gewijd aan de voorbereiding en uitvoering van site-inspecties, met aandacht voor inspectiemethoden, noodzakelijke informatie en contacten, onderscheid van afval en niet-afval, en veiligheidsaspecten. Het laatste hoofdstuk van het document behandelt de noodzakelijke opvolging van een terreininspectie. De tekst van het handboek wordt aangevuld met 11 bijlagen met beslissingsbomen, checklists, relevante formulieren,
tabellen met procedurele vereisten en nuttige weblinks.

Dit rapport onderzoekt de toepassing van REACH Verordening (EU) nr. 1907/2006 op bijproducten en einde-afval materialen binnen de Circulaire Economie. Het rapport verduidelijkt de relatie tussen REACH en de afvalwetgeving, in het bijzonder de Kaderrichtlijn Afval, en geeft praktische voorbeelden en richtlijnen voor het bepalen van REACH-verplichtingen voor stoffen die van afval zijn afgeleid. Het rapport behandelt de belangrijkste REACH-aspecten, waaronder registratie, autorisatie, beperkingen en vrijstellingen, met een speciaal hoofdstuk over gerecyclede kunststoffen en handhaving in terugwinningsinstallaties.

Deze IMPEL-leidraad biedt inzicht in de definitie en toepassing van bijproducten onder de Kaderrichtlijn afvalstoffen, die productieresiduen zijn die niet als afval worden geclassificeerd als ze aan specifieke voorwaarden voldoen. Het rapport gaat in op uitdagingen bij het bepalen van de status van bijproduct, bespreekt nationale praktijken en benadrukt de relevantie van industriële symbiose en de Verordening Overbrenging Afvalstoffen. In de bijlage is een praktische tool opgenomen om te helpen bij de naleving van de regelgeving voor bijproducten.