Ondersteuning van de tenuitvoerlegging van de richtlijn industriële emissies

Het belangrijkste doel van dit rapport is om de verschillende praktijken in kaart te brengen en de beste ervaringen te delen tussen IMPEL-leden. Dit rapport maakt gebruik van het resultaat van de vragenlijst en informatie verzameld uit de literatuur en tijdens het bezoek ter plaatse in de pulpfabriek en olieraffinaderij. Het onderzoek toont aan dat online platforms goed zijn voor het verzamelen van geurklachten en de communicatie met de lokale gemeenschap. Online platforms voor luchtkwaliteitsmonitoring zijn ook nuttige hulpmiddelen voor milieumonitoring, zowel voor de bevoegde autoriteit als voor de omgeving. Bovendien is een algemene conclusie dat goede communicatie met de exploitant en de omgeving helpt bij conflicten. De nieuwe richtlijn inzake industriële emissies 2.0 (2024/1785/EU) zou enig licht moeten werpen op geurkwesties, aangezien hierin wordt verduidelijkt dat geurverontreiniging in aanmerking moet worden genomen bij het bepalen van de beste beschikbare technieken en bij het verlenen of herzien van vergunningen.

In het rapport wordt gekeken naar de huidige situatie met betrekking tot de overschrijding van de kritische depositiewaarden voor stikstof in de hele EU en de urgentie om actie te ondernemen, waarbij gebruik wordt gemaakt van artikel 6 van de Habitatrichtlijnen. Hoe gebeurt dit? Hoe wordt dit aangepakt? En hoe verhoudt de HD zich tot het 'zero-pollution'-plan en zijn de doelstellingen hiervan haalbaar als we kijken naar het CCE-rapport?

Dit IMPEL-rapport, dat eind 2022 opnieuw werd geactiveerd, onderzocht de luchtkwaliteit op het niveau van de lidstaten en benaderingen om deze te verbeteren door middel van een analyse van richtlijnen voor industriële en omgevingsluchtkwaliteit. Met behulp van een vragenlijst identificeerde het project uitdagingen en kritieke punten voor zowel vergunningverleners als veldinspecteurs op vier belangrijke gebieden met betrekking tot luchtkwaliteit. Uiteindelijk geeft het rapport een samenvatting van de bevindingen en conclusies over tekortkomingen in de EU-luchtkwaliteitswetgeving, samen met aanbevelingen voor toekomstige verbeteringen

Dit rapport en de bijbehorende factsheets bevatten de bevindingen van een IMPEL-werkgroep met betrekking tot negen kwesties die verband houden met de interpretatie en uitvoering van BBT. De werkgroep maakte gebruik van enquêtes en vragenlijsten om informatie te verzamelen over de huidige benaderingen en beste praktijken te identificeren voor opname in het rapport/de factsheets

Het IRAM II-project is een vervolg op IRAM I (Integrated Risk Assessment Method), dat is ontwikkeld om te voldoen aan de eisen van artikel 23 van de Richtlijn Industriële Emissies (RIE). IRAM I is gericht op de frequentie van de bezoeken ter plaatse voor milieu-inspecties. Het IRAM II-project gaat na hoeveel tijd er nodig is voor een locatiebezoek en op welk milieuaspect (bijv. emissies in de lucht) er tijdens een bepaald locatiebezoek dieper moet worden ingegaan

De enquête is de eerste stap in het werk van de WI-subgroep die praktische hulpmiddelen wil ontwikkelen om inspecteurs en vergunningverleners te helpen. Het wil een beeld krijgen van de stand van zaken over hoe vergunningverleners binnen IMPEL-leden BBT-conclusies effectief implementeren op basis van hun ervaring/kennis.

Het RIE-project is bedoeld om te helpen bij een betere tenuitvoerlegging van de RIE. Een eerste RIE-project werd uitgevoerd in 2015 en daaropvolgende projecten werden uitgevoerd in 2016, 2017 en 2018. Dit werk is verwerkt in een ontwerp van een leidraad en is voortgezet in het project in 2019

Dit rapport is bedoeld als een eerste benadering van de beoordeling van de conformiteit van afvalwaterlozingen door industriële installaties met de EU-wetgeving; het is dan ook vooral bedoeld voor inspectie-instanties die deze taak moeten uitvoeren.

De bewaking van industriële processen, de uitstoot daarvan en de invloed op het milieu zijn belangrijke elementen van de wettelijke controle. Dit document geeft een overzicht van de voordelen, de reikwijdte en de juridische overwegingen die relevant zijn voor regelingen voor 'zelfcontrole door de exploitant'. Het geeft richtlijnen voor het formuleren van wettelijke eisen en de rol van de bevoegde autoriteiten

Dit verslag is een samenvatting van een workshop uit 2021 die gericht was op strategieën voor het verifiëren van zelfcontrole en het rapporteren over luchtemissies. Deskundigen kwamen bijeen om uitdagingen, goede praktijken en mogelijke oplossingen voor het verbeteren van de betrouwbaarheid en het gebruik van emissiegegevens van industriële exploitanten te bespreken. Het verslag bevat een analyse van een enquête over dit onderwerp voorafgaand aan de workshop, samenvattingen van presentaties en conclusies uit discussies

Het IMPEL-rapport richt zich op afvalwaterzuiveringsinstallaties en hoe om te gaan met inspecties1.... Het is gericht aan inspectie-instanties om hen te helpen beoordelen of de lozing van industrieel afvalwater voldoet aan de EU-wetgeving2. Het rapport geeft een overzicht van het regelgevingskader en de monitoringvereisten voor stedelijk en industrieel afvalwater3. De beste beschikbare technieken (BBT) voor afvalwaterbeheer worden belicht3. Het geeft ook richtlijnen en praktische hulpmiddelen voor afvalwaterinspecties, waaronder checklists en bemonsteringsactiviteiten3. Het document geeft een samenvatting van de resultaten van een enquête onder de lidstaten3. Het rapport gaat ook in op zelfcontroleverslagen, de minimale inhoud ervan en hun rol bij het controleren van de naleving van emissiegrenswaarden (ELV's)4. De Richtlijn Industriële Emissies (RIE) is het belangrijkste EU-instrument dat de uitstoot van verontreinigende stoffen door industriële installaties reguleert

Deze IMPEL-leidraad richt zich op de zelfcontrole en rapportage van luchtemissies door exploitanten en de cruciale rol daarvan voor de naleving van de milieuwetgeving. Het onderzoekt het huidige landschap van zelfcontroleprogramma's in verschillende landen en is gericht op het versterken van wettelijke bepalingen op zowel EU- als nationaal niveau om de betrouwbaarheid en effectiviteit van dit proces te verbeteren. In de leidraad wordt gepleit voor een meer gedefinieerd en systematisch beoordeeld kader voor zelfcontrole met duidelijke verantwoordelijkheden voor exploitanten en autoriteiten, de betrokkenheid van geaccrediteerde derde partijen en de erkenning ervan als een belangrijk onderdeel van de nalevingsgarantie tussen vergunningverlening en inspectie.