De overgang naar RIE-vergunningen en hoe om te gaan met ingrijpende wijzigingen in een vergunde inrichting

Projectbeschrijving en doelstellingen

Op 6 januari 2011 is de Richtlijn Industriële Emissies in werking getreden, en de in artikel 80, lid 1, genoemde bepalingen ervan moeten binnen twee jaar in nationaal recht worden omgezet. Krachtens de richtlijn industriële emissies is het mogelijk dat voor veel industriële sectoren een herziening van de bestaande vergunningen nodig is om te voldoen aan de voorschriften van de BBT-conclusies in het betrokken BREF (artikel 3, leden 11 en 12). In het kader van de bestaande richtlijnen passen de lidstaten diverse systemen toe om wijzigingen in installaties aan te pakken. Deze wijzigingen worden in verschillende vormen en gedaanten in vergunningen aangebracht, zoals overeengekomen wijzigingen in vergunningen, wijzigingen in vergunningen, technische wijzigingen in vergunningen, enz. Artikel 20 van de richtlijn inzake industriële emissies heeft betrekking op wijzigingen van installaties door exploitanten en artikel 63 op substantiële wijzigingen van bestaande installaties. Deze bepalingen vereisen een nieuwe aanpak door de lidstaten bij de beslissing of een volledige herziening van een vergunning vereist is of dat een meer informeel systeem voor de goedkeuring van wijzigingen wordt gehanteerd.

Dit project organiseerde&p>een aantal vergaderingen van de Commissie.

Dit project organiseerde een oefening voor de lidstaten waarin de veranderende eisen voor de ontwikkeling van vergunningen onder de nieuwe bepaling van de richtlijn inzake industriële emissies centraal stonden. De belangrijkste vragen waren:

• “Hoe zullen de RIE-vergunningen verschillen van de soorten vergunningen die thans door de regelgevers van de lidstaten worden voorbereid?” (krachtens IPPC, LCP, WID, enz.), en
• “Hoe gaan we om met ingrijpende wijzigingen van vergunde installaties”?

Het projectverslag schetst de uitkomsten van de besprekingen en bevat aanbevelingen voor de lidstaten en IMPEL.