Het eerste CAED-verslag bevat een voorstel voor een nieuwe aanpak voor de administratieve procedure voor de vaststelling van milieuschade en onmiddellijk gevaar voor schade, bestaande uit drie procedurele stappen: het screeningproces, de vaststelling van aanwijzingen, de vaststelling van bewijsmateriaal.
Het omvatte een verzameling van 32 casestudies van “ELD-zaken” en “niet-ELD-zaken” in verschillende lidstaten om gemeenschappelijke en verschillende benaderingen voor vaststelling en beoordeling vast te stellen vanuit regelgevend, praktisch en technologisch oogpunt. Er werden casestudies gepresenteerd die laten zien hoe de “aanwijzingen” en de “bewijzen” van milieuschade en dreigende schade worden gedetecteerd, geïdentificeerd en geëvalueerd.
Uit de analyse van de 32 casestudies is gebleken dat er aanzienlijke verschillen bestaan tussen de lidstaten wat betreft de manier waarop zij milieuschade beoordelen. Deze verschillen zijn voornamelijk afhankelijk van de implementatie (met name wat betreft de onderdelen monitoring en beoordeling) van de Habitatrichtlijn, de Vogelrichtlijn en de Kaderrichtlijn Water, en van het al dan niet bestaan van een nationale wet ter bescherming van het land.
De belangrijkste uitdagingen bij het implementeren van de etiketteringsrichtlijn, die in het rapport worden genoemd, betreffen de definitie en meting van "significante nadelige effecten" en het gebrek/schaarste aan overeenkomstige criteria of drempelwaarden om een snelle accurate beoordeling en een effectieve sanering te maken.
Deze praktijkgids is het product van het tweede jaar van het project, bijgewerkt en geüpgraded tot zijn huidige en definitieve versie in het vierde jaar van het project. De gids werd opgesteld door een projectteam dat werd samengesteld in het kader van het Europees Netwerk voor de implementatie en handhaving van milieuwetgeving (IMPEL-netwerk). Het projectteam bestond uit verschillende ervaren beroepsbeoefenaars, die de relevante regelgeving zoals de etiketteringsrichtlijn en andere nationale wetgevingen bestreken, op verschillende technische gebieden werkzaam waren en verschillende beroepservaringen hadden.
In het tweede jaar van het CAED-project verzamelde en analyseerde het projectteam bestaande indicatoren en stroomschema's in bestaande EU-’s en nationale richtlijnen met betrekking tot ELD, om een volledig beeld te krijgen van de inhoud van de huidige richtlijnen, procedures en ondersteunende instrumenten voor het bepalen van de milieuschadebeoordeling (zie Referenties). Er werd een nieuwe methodologische aanpak voorgesteld op basis van een DPSIR-model (Driver, Pressure, State, Impact and Response) dat is aangepast aan de milieuschadebeoordeling. Er zijn praktische hulpmiddelen geproduceerd, zoals stroomschema's voor besluitvorming, checklists en tabellen met indicatoren die kunnen helpen bij de beoordeling in een vroeg stadium van potentiële gevallen van milieuschade. Er wordt verwacht dat het gebruik van kwalitatieve of kwantitatieve indicatoren, evenals stroomschema's en checklists ter ondersteuning en sturing van het besluitvormingsproces, nuttig is voor het screenen van ELD- en niet-ELD-gevallen en voor het identificeren en bepalen van de aanwijzingen en bewijzen van schade en onmiddellijke dreiging van schade door ELD-experts en niet-ELD-experts, in plaats van het oordeel van experts (die kunnen ingrijpen wanneer dat nodig is).