Stroomschema voor besluitvorming voor het bepalen van de aanwijzingen en bewijzen van schade aan de biodiversiteit

Het bepalen van de aanwijzingen voor schade aan de door de ELD beschermde biodiversiteit kan worden gedaan door als STAAT de staat van instandhouding van de soort en/of habitat op lokaal (d.w.z. in het gebied waar de gebeurtenis plaatsvond), nationaal en biogeografisch niveau, bijvoorbeeld op basis van de Rapportagegegevens van de Habitat- en Vogelrichtlijnen^1 2 3, met behulp van de parameters die beschikbaar zijn voor de evaluatie van de staat van instandhouding⁴.
Als het gaat om een Natura 2000-gebied, moet de evaluatie rekening houden met de standaardformulieren van de Europese Gemeenschap voor Natura 2000-gebieden⁵ (speciale beschermingszones (SPA), voorgestelde gebieden van communautair belang (pSCI), gebieden van communautair belang (SCI) en voor speciale instandhoudingszones (SAC)).
Als het niet om een Natura 2000-gebied gaat, moet bij de evaluatie worden gekeken naar de mogelijke afwijking van de uitgangssituatie van de parameters zoals de zeldzaamheid/dichtheid van de soort, de oppervlakte van de habitat en de veerkracht (herstelcapaciteit) van soorten en habitats in het gebied die negatief worden beïnvloed door het schadelijk voorkomen en de schadefactoren.
Verwijs naar de tabellen IMPACT en STAAT voor het bepalen van aanwijzingen en bewijzen van schade aan de biodiversiteit. De volgende fig. 14 geeft het beslissingsstroomschema weer voor het bepalen van de aanwijzingen van schade aan de biodiversiteit die wordt beschermd door ELD: