Bescherming van de natuur

Men is zich nog onvoldoende bewust van de gevolgen van misdrijven tegen in het wild levende dieren en planten voor ecosystemen en beschermde soorten. De manier om deze schade te berekenen zodat het een nuttig en betrouwbaar instrument wordt bij vervolging en tijdens rechtszaken is een onderwerp dat verder moet worden onderzocht. Er zijn al enkele goede voorbeelden. In Finland bijvoorbeeld is de openbare aanklager verplicht te werken met een "prijslijst" waarin de schade aan ecosystemen en beschermde soorten wordt berekend. Dit varieert van kleinere inbreuken tot natuurmisdrijven waarbij zware bedreigde soorten betrokken zijn.

Het stoppen en omkeren van het verlies aan biodiversiteit tegen 2020 is een prioriteit binnen de Europese Unie. De uitvoering van de EU-natuurwetgeving (de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn) is essentieel om de biodiversiteitsdoelstelling van de EU voor 2020 te halen. De uitvoering en de handhaving moeten echter worden verbeterd.

In 2015 werd een goed voorbeeld onderzocht van een "gesloten" regelgevingssysteem in het kader van de jachtverordening in Slovenië, door zachte en harde controlemaatregelen die door verscheidene lidstaten nuttig werden bevonden. Daarom is in 2017 in Slovenië een studie-inspectie georganiseerd om te zien hoe het systeem in de praktijk werkt. In 2019-2020 is een online vragenlijst verstuurd naar inspectiediensten van aangesloten landen, Birdlife-leden en Face-leden. Op basis van de analyse van het antwoord op de vragenlijst zullen twee landen worden geselecteerd voor een gezamenlijke inspectie in 2021.

De alarmerende achteruitgang van de biodiversiteit in Europa heeft ertoe geleid dat de Europese Unie (EU) twee belangrijke wetgevingsinstrumenten heeft aangenomen - de Habitatrichtlijn en de Vogelrichtlijn - om Europa's meest waardevolle soorten en habitats in hun hele natuurlijke verspreidingsgebied binnen de EU in stand te houden.

De uitvoering van het EU-actieplan tegen de handel in wilde dieren vereist brede steun, niet alleen van de EU-instellingen, maar ook van de EU-agentschappen - Europol en Eurojust -, de lidstaten en hun bevoegde agentschappen, de EU-delegaties en de ambassades van de lidstaten in derde landen.

In 2014 werd het eerste groene IMPEL Review Initiaive (IRI) uitgevoerd in Roemenië, de tweede groene IRI zal in mei 2016 in Italië worden uitgevoerd. Er werden beste praktijken en mogelijkheden voor verbetering vastgesteld. Roemenië wees op een aandachtsgebied waar zij kennis en expertise willen uitwisselen; namelijk over de organisatie van milieu- en natuurbeschermingsagentschappen (gescheiden of samengevoegd). Tijdens de workshop in Roemenië in 2015 identificeerde de werkgroep het onderwerp 'illegaal jachttoerisme' als een kans om samen te werken om de omvang van deze activiteit in kaart te brengen en legale en illegale aspecten te identificeren. Dit was gebaseerd op een presentatie van een officier van justitie in Roemenië. Deze zaak had grote gevolgen voor de status van het natuurbehoud en er werd verteld dat de illegale activiteiten nog steeds doorgaan. In het beheersplan voor het deskundigenteam voor natuurbehoud bevat de "ruggengraatstructuur" een cyclus van een IRI-activiteit, gevolgd door een bijeenkomst van het deskundigenteam in het daaropvolgende jaar.

De vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn staan centraal in de verwezenlijking van de door de staatshoofden en regeringsleiders onderschreven EU 2020-doelstelling om het verlies aan biodiversiteit een halt toe te roepen en om te buigen. De Commissie heeft een ambitieuze strategie aangenomen om deze doelstelling te verwezenlijken, bestaande uit zes streefdoelen. Streefdoel 1 van deze strategie is gericht op "volledige uitvoering van de EU-natuurwetgeving ter bescherming" van de biodiversiteit en vereist een aanzienlijke verbetering van de staat van instandhouding.

In aansluiting op het algemene IMPEL Review Initiative (IRI) beoogt dit project een beeld te schetsen van de huidige situatie in de lidstaat of in een bepaald gebied van de lidstaat met betrekking tot de uitvoering en handhaving van de EU-wetgeving inzake natuurbehoud, voornamelijk de vogelrichtlijn en de habitatrichtlijn. De resultaten zijn de identificatie van goede praktijken en mogelijkheden voor verbetering.

De stand van de uitvoering van de EU-houtverordening is nog steeds onbevredigend, zoals blijkt uit de laatste enquêtes van de Commissie. De resultaten van de enquêtes worden ondersteund door parallelle analyses van niet-gouvernementele organisaties (bv. WWF 2014 barometer, ClientEarth, Greenpeace). Het ontbreken van een effectieve en uniforme uitvoering en handhaving van de EU-houtverordening is zorgwekkend, aangezien dit het instrument in gevaar kan brengen en negatieve gevolgen kan hebben voor het gehele FLEGT-actieplan.

Dit project bestaat uit twee fasen. Het begon in 2014 met het project "Natuurbescherming bij vergunningverlening en inspectie van industriële installaties Implementatie van art. 6, lid 3, van de Habitatrichtlijn". De belangrijkste bevindingen van het project 2014 luidden dat er behoefte is aan verbetering van de kennis over en het gebruik van EU-richtsnoeren en bewustmakingsmaatregelen, uitwisseling van bestaande nationale richtsnoeren en wetenschappelijke studies, uitwisseling van kennis over screeningcriteria en beoordelingsmethodieken, bv. aanvaarde praktijken: gebruik van kritische belasting (CL), criteria voor habitatverlies (Fachkonventionen DE), nieuwe benaderingen voor bv. de evaluatie van stikstofdepositie. Tevens werd voorgesteld een gerichte gebruikersvriendelijke leidraad te ontwikkelen.

In 2014 werd de eerste 'groene' IRI uitgevoerd in Roemenië. Er werden beste praktijken en ontwikkelingsmogelijkheden geïdentificeerd. In de loop van de IRI wees de Roemeense Nationale Milieuwacht (NEG) erop dat bepaalde resultaten van de IRI overtuigend waren in hun analyse en dat er meer werk moest worden verricht om hen te helpen de resultaten te implementeren. De NEG verzocht daarom om een uitwisseling van kennis en deskundigheid, bijvoorbeeld over de organisatie van milieu- en natuurbeschermingsinstanties: moeten deze worden gescheiden of samengevoegd?

De Habitat- en Vogelrichtlijnen van de EU beschermen de biodiversiteit in Europa. Vliegvelden bestrijken een aanzienlijk deel van Europa, liggen verspreid over het hele continent en herbergen een grote verscheidenheid aan Europese habitats en planten- en diersoorten.

De afgelopen jaren is men zich steeds meer bewust geworden van de noodzaak om schimmels (macroschimmels) op te nemen in het Europese milieubeleid, op gelijke voet met dieren en planten, om ze in hun natuurlijke habitat te beschermen. Desondanks richt de Europese milieuwetgeving zich momenteel op de bescherming van planten en dieren, met uitzondering van schimmels, die essentiële onderdelen zijn van terrestrische habitats. Bovendien kunnen macroschimmels worden gebruikt als indicatoren om de milieuomstandigheden van bossen en andere terrestrische habitats te beschrijven.

Wolf populations have spread all over Europe because of the growth of the population. Countries that have not had wolves for decades or more have lost all experience on dealing with wolves and with wolf related wildlife crime.